Dag 10 : Puyopungo

Na de kicks van gisteren, hadden we voor vandaag een jungletoer geboekt.  We waren in Lago Agrio al in het Amazonewoud geweest, nu stond het regenwoud van de Puyopungo op het programma. Maar eerst moesten we vanuit Baños terug uit de bergen geraken, dus dat was weer enkele uren rijden …

Onze eerste stop was bij het dieren opvangcentrum Paseo del los Monos, die in beslag genomen dieren opvangen en deze terug in het woud uitzetten. Jawel, in beslag genomen, want buiten mensen- en drugssmokkel, worden ook hier dieren uit het woud gesmokkeld om als huisdier verkocht te worden in de steden. Diverse apensoorten (wolapen, spinapen, kapucijnapen,  … ) sterken hier terug aan. Ook cavia’s, wilde zwijnen, schildpadden, slangen, diverse vissen en zelf een baby poema zijn hier momenteel te gast.

Aan de Puyo rivier zijn we in een houten kano gestapt en naar een Quichua stam, de Wayuri,  gevaren door (volgens Nadine) verraderlijke versnellingen. Met een dubbel gevoel hebben we eerst de welkomstdrank Chicha gedronken, werd er samen met de verklede stamleden muziek gemaakt en gedanst, werden onze gezichten beschilderd en hebben we geschoten met de blaaspijp.  Natuurlijk hadden ze ook een winkeltje met artisanale souvenirs,  waar we naartoe geleid werden.  Dubbel, omdat je weet dat ze dit voor de vele toeristen doen, maar aan de andere kant kunnen ze zo hun traditionele levensstijl toch in ere houden en doorgeven aan hun kinderen.

’s Middags een lekkere lunch gekregen met lokale vis klaargemaakt in bananenbladen en dan verder wandelen door het regenwoud naar de Cascade Hola Vida, om daar even te gaan zwemmen.  Onderweg heeft de gids veel uitleg gegeven de fauna en flora waar we door aan het wandelen waren.  Achter elke hoek was wel wat nieuws te zien en te vertellen. Ikzelf had nog nooit gehoord van wandelende palmbomen en regelmatig kwamen we snelwegen van werkmieren tegen die elks hun stuk blad aan het dragen waren.

Als laatste activiteit zijn we een lokale cacaoboer gaan bezoeken die zo’n 2000 planten had staan. Heel het proces van pluk tot cacao hebben weg gezien en we moesten zelfs ook meewerken om onze kop chocomelk te verdienen.  Bijna alles van de cacaoplant kan gebruikt worden : het vruchtvlees is een lekker snoepje, van de pel rond de geroosterde boon maken ze cacaothee en de boon zelf malen ze tot zuivere cacao, wat we allemaal hebben mogen proeven.       

De rit terug verliep in het duister, wat al een belevenis op zich was.  Ze rijden hier echt als gekken rond en dit op pikdonkere wegen met slechte wegmarkering. We zijn heelhuids terug in het hotel geraakt, dus dat moest nog gevierd worden met enkele cocktails in een van de vele bars die in Baños te vinden zijn.