Dag 14 : Cajas - Guayaquil

Alle goede dingen bestaan uit drie, dus ons 3de Nationaal park was dat van Cajas.  Nu niet meer zo hoog, maar toch nog bijna 4000 meter, dat kan ook tellen voor een hoogtestage.

Het park Cajas bestaat uit 2 delen, het nevelwoud en de wetlands (moors). We hebben een pittige wandeling gemaakt langs honderden heldere meren, beekjes en rivieren aan de voet van grillige rotspartijen.  Ik waande me op de Schotse hoogvlaktes, met regen en al …  maar mooi, bijna niet te beschrijven.   De naam Cajas komt niet van het Spaanse woord doos, maar van een verbastering van het Inca woord Cajax = koud, en dat hebben we ook geweten.

Ook hier hebben we enkele lama’s gezien, die hier terug ronddwalen dankzij een  herintroductie-programma dat werd opgezet voor lama’s en alpaca’s.  Door de regen hebben we weinig vogels gezien, enkel maar een havik. Maar er zouden zo’n 17 soorten kolibries in dit park leven en incidenteel zou hier ook een Condor verblijven.

Na de wandeling zijn we deze bergketen overgestoken om richting kustgebied te rijden. Ineens voel je dit temperatuurverschil wanneer de tropische hitte op je lichaam begint te plakken. Ook de vegetatie wijzigt drastisch. Bananen- , cacao- en suikerrietplantages, maar ook vele rijstvelden en scampi-kwekerijen zie je nu langs de weg.

Bij het binnenrijden van de grootste stad van Ecuador, Guayaquil, viel ons gelijk op dat de binnenstad een moderne stad is. Veel hoogbouw en avenues zoals we kennen in Amerikaanse grootsteden, maar gelukkig heeft de stad toch ook nog een klein oude volksbuurt die veel warmer aanvoelt.

Ook op de Malencon, de stadspromenade naast de grote Guayas rivier, is het leuk toeven. ’s Avonds komen heel veel bewoners hier nog even verkoeling zoeken, wat wij natuurlijk ook gedaan hebben.